Ludzie mogą być zaskakująco różni w sposobie myślenia i definiowania świata. Przez to, komunikacja może być mniej skuteczna, niż mogłaby być, lub może prowadzić gorszego raportu. Bycie doskonałym coachem to zdolność do elastycznego podejścia i pracy z klientami, którzy są znacząco różni od nas samych oraz rozpoznawanie roli różnic osobowości w relacji coachingowej. O wiele łatwiej jest budować efektywne relacje z osobami podobnymi do siebie – „ludzie lubią ludzi, którzy są podobni do nich samych” (Knight). Podobieństwa w przekonaniach, wartościach, charakterach i wiedzy między coachem a klientem pomagają tworzyć naturalną relację. Na podstawie mojego doświadczenia, z jednej strony, oczywiście, ważne jest, aby mieć doskonałe połączenie w celu zbudowania lepszej relacji, co pomaga odważyć się do próbowania nowych narzędzi, metod i podejść. Z drugiej strony, dla mnie ważne jest poszukiwanie odpowiednich sposobów, aby skutecznie i odpowiednio dać klientowi wyzwanie. Nie być zbyt komfortowym ze względu na podobieństwa i pozostać neutralnym, aby szanować własne doświadczenia klientów.
Czasami musimy pracować ciężko jako coachowie, a trudne sesje mogą być doskonałym doświadczeniem edukacyjnym, gdy pracujemy z klientem o osobowości różniącej się od naszej. Kiedyś współpracowałem z doświadczonym liderem, który miał słabe umiejętności interpersonalne, ale objął nową pozycję ze względu na swoją doskonałą wiedzę techniczną. Pracowałem intensywnie nad jego samoświadomością i inteligencją emocjonalną – EQ jest tym, co „tworzy lub niszczy liderów” (Goleman), aby pomóc w poprawie jego słabych obszarów interpersonalnych i rozpoznawaniu uczuć innych. Pracowałam z różnymi narzędziami i metodami coachingowymi, aby dać mu wyzwanie i osiągnąć postępy w zakresie wydajności. Ale najpierw pomogłam mu zrozumieć, nad czym musimy pracować w kontekście jego celów zawodowych i osobistych oraz tego, co dla niego było ważne, wykorzystując zasadę Covey’a „najpierw naucz się rozumienia, a potem chciej być zrozumianym” i praktykując empatycznego słuchania. To podejście wsparcia na początku przyniosło efekty. „Kiedy słuchasz z empatią drugiej osoby, dajesz jej przestrzeń psychiczną” (Covey) i budujesz zaufanie, które umożliwia wpływanie lub rozwiązywanie problemów w późniejszym etapie. To pomogło mi dawać mu wyzwania w trudnych momentach i przezwyciężyć opór przed zmianą. Przestrzeganie zasad Mary Beth O’Neill coachingu z „kręgosłupem” i „sercem” oraz „nieustraszonego współczucia” Hawkinsa i Smitha również pomogło w tym procesie. Wymagało to pewnego wysiłku, ale nauczyłam się lepiej rozumieć rzeczywistość klienta i wpływ różnic między moją a klienta mapą świata na mój sposób zachowania jako coacha. Zawsze muszę być gotowa na niespodzianki, elastyczna, odważna, twórcza i gotowa do działania w danym momencie.
To, czego pragniemy jako coachowie, to ciągła poprawa naszej pracy z różnymi osobami. Umiejętność dostosowania się do preferencji drugiej osoby oznacza, że intuicyjnie rozpoznajesz te preferencje i przyjmujesz styl odpowiadający lub wspierający preferencje klienta. Korzystam z modeli, które pomagają zidentyfikować różnice między ludźmi i pomagają mi jako coachowi „komunikować się i nawiązywać relacje z ludźmi w sposób, który ma dla nich sens” (Knight) i maksymalizować coaching.
Napisane przez Patrycja Orzeszyna © 2019 ZenCoaching.eu. All rights reserved.
Aby dowiedzieć się więcej o praktyce ZenCoachingu i umówić się na sesję eksploracyjną, proszę kliknąć na ten link
